เรื่องเล่าเกี่ยวกับภารติดใช้ภาษาหนึ่งมากกว่าอีกภาษา

วันนี้ได้ฤกษ์ หลังจากหนีกลับไปเที่ยวไทยมาเกือบ 1 เดือน พอกลับมาก็เจออากาศร้อน ทำให้เป็นตัว paresseux  หรือ sloth ในภาษาอังกฤษเลยค่ะ
ขนาดไปเที่ยวไทย 1 เดือน ยังไม่ได้รับจดหมายจาก Préfecture ให้ไปรับบัตร 10 ปี เลยคร้า ปีนี้ล่าช้ากว่าที่เคย อาจเป็นเพราะปีนี้คนต่างด้าวอย่างเรา ๆ มีเยอะมั่งค่ะ ก็ต้องรอกันยาว ๆ ไป
มาดามมาอยู่ฝรั่งเศส 3 ปีแล้ว แต่เพิ่งเริ่มพูดภาษาฝรั่งเศสที่บ้านอย่างจริงจัง (ไม่พูดภาษาอังกฤษเลย) ได้ 2 ปี และรู้สึกว่าภาษาอังกฤษที่ไม่ค่อยได้ใช้แล้ว มันเริ่มไม่เป๊ะ เนื่องจากตอนนี้ในหัวเรื่มคิดเป็นภาษาฝรั่งเศสก่อนค่ะ (ซึ่งเป็นข้อดี มันทำให้เราสามารถใช้ฝรั่งเศสได้คล่องขึ้น)
มาดามมีเรื่องขำ ๆ มาเล่าให้ฟัง เป็นเรื่องการใช้ภาษาค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า มาดามลืมมือถือไว้ในรถ taxi grab (ตอนนี้ที่ไทย เราสามารถโหลดแอพ Grab มาใช้ บริการคล้าย Uber ค่ะ แต่มีทางเลือกให้หลากหลาย ว่าจะใช้ Grab Taxi หรือ Grab Car อันหลังคือรถบ้าน) มาดามจำอะไรไม่ได้เลย ไม่ว่าจะเบอร์ตัวเอง (ซื้อ sim ใหม่ที่ไทยมาใช้) เลขทะเบียนรถ เลยให้น้องโทรเข้ามือถือ แต่ไม่มีคนรับ ในใจคิดว่าถ้ามีคนมานั่งต่อเรา เขาอาจหยิบไป เพราะมันหล่นตรงที่นั่งด้านหลังคนขับ
โชคยังดีที่มาดามใช้ Grab Taxi เลยให้น้องอีกคนโทรเข้าศูนย์ Grab กว่าจะมีคนรับสาย นานอยู่ค่ะ แต่พอรับสาย เขาถามหาเบอร์ที่ลงทะเบียน ซึ่งมาดามจำอะไรไม่ได้เลย เขาเลยขอ e-mail ที่ลงทะเบียน มาดามไม่ได้ใช้ e-mail ลงทะเบียนแต่ใช้ Facebook และก็มาถึง Highlight ค่ะ
ตอนสะกดชื่อ account นี่ มาดามดันสะกดเป็นภาษาฝรั่งเศส คือ "I" มาดามบอกว่า อี ซึงมันจะกลายเป็น "E" ในภาษาอังกฤษไป ต้องรีบแก้เลยค่ะ ว่า ไอ
สรุปว่ากว่าจะสะกดเสร็จ นานมาก และปวดหัวเลยคร้า 5555
สุดท้ายก็ได้เบอร์มือถือคนขับมา เลยรีบให้น้องโทรแจ้ง พี่คนขับใจดี ขับรถวนมาให้ และข้ามสะพานลอยเอามาคืนให้ ทั้ง ๆ ที่ พี่เขามีผู้โดยสารในรถแล้ว เลยต้องทิปให้ไปเป็นสินน้ำใจเล็กน้อยค่ะ
ตลอดที่มาดามกับสามีอยู่ที่ไทย เราก็คุยกันเป็นภาษาฝรั่งเศส (แบบบ้าน ๆ นะคะ ไม่ได้คล่องหรือถูกแกรมม่าหมด) และก็แปลเป็นไทยเวลาคุยกับเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ สนุกค่ะ และตลกที่บางครั้งตอนแปลไทย ยังติดคำฝรั่งเศสอยู่เลย 555 อารมณ์เหมือนตอนเปิด ปิด switch ไฟค่ะ บางทีไฟจะติด ต้องรอให้ตัว starter ทำงานปุ้งปิ้งแป็บนึง ก็เหมือนตอนเราพูด ๆ ภาษานึงอยู่ แล้วจะเปลี่ยนไปเป็นอีกภาษา อาจมีตะกุกตะกักบ้างค่ะ

ภาษา ถ้าเราใช้ทุกวัน จะทำให้เราใช้ได้คล่องขึ้น หรือเก่งขึ้น แต่ถ้าไม่ค่อยได้ใช้ อาจมีการหลงลืมได้ เปรียบเหมือนการกินอาหารรสจัด หรือกินเผ็ด พอไม่ได้กินเผ็ดนานเข้า มากินอีกที ท้องเราก็ไม่รับแล้ว
ดังนั้น สาว ๆ ต้องพยายามพูด อ่าน เขียน บ่อย ๆ ถ้าปล่อยไปนาน ๆ หรือ นาน ๆ จับที นาน ๆ เขียนที อาจจะมีการลืมเลือนได้ค่ะ